Bielactwo, określane również mianem albinizmu, jest defektem skóry objawiającym się brakiem pigmentu w skórze, włosach i tęczówce oka. Jego przyczyną jest hipopigmentacja, czyli zaburzenie barwnikowe skóry polegające na niedoborze melatoniny w naskórku.
Przypadłość ta nie powoduje bólu fizycznego, jednak może bardzo negatywnie wpływać na samoakceptację i jakość życia osoby dotkniętej tą przypadłością. U osób dotkniętych bielactwem zmiany przybierać mogą formę maleńkich plamek w odcieniu jaśniejszym od podstawowego kolorytu skóry lub rozległych odbarwionych obszarów ciała. Zmiany te mogą postępować z czasem bądź być stałe i niezmienne.
Osoby dotknięte bielactwem mają zazwyczaj białą skórę, paznokcie, włosy i rzęsy, mogą się także zmagać z poważnymi problemami ze wzrokiem (krótkowzroczność, oczopląs, częściowa lub całkowita ślepota), rogowaceniem skóry, zaburzeniami słuchu i niezwykłą wrażliwością na światło słoneczne (brak melatoniny powoduje, że nie mają naturalnej ochrony przed szkodliwym działaniem promieni UV).